Eveka frantsay niavaka tamin’ny taonjato faha-12 i Md Geoffroy. Ny fiainany dia tantara iray mampiseho ny fahatsorana, ny fahafoizan-tena, ary ny herin’ny fanavaozana ara-panahy tao anatin’ny vanim-potoana sarotra ho an’ny fiangonana.
Fiandohana sy fianarana tao amin’ny monasiteran’ny Benedicitins
Teraka tamin’ny taona 1066 tany Moulincourt, any amin’ny faritr’i Soissons, Frantsa, i Geoffroy. Rehefa dimy taona monja izy dia nampidirin’ny ray aman-dreniny ho kilasimandry tao amin’ny Benediktina ao Mont-Saint-Quentin, teo ambany fitarihan’ny rahalahiny ara-panahy izay abaôsy (abbé) tao.
Tao amin’io toerana masina io no nanombohany nianatra ny fivavahana, ny Soratra Masina, ary indrindra ny asa fitiava-namana. Efa tamin’izany fotoana izany i Geoffroy dia naneho fahafoizan-tena sy fitiavana ny mahantra. Nanampy tamin’ny fandraisana ireo marary sy mpivahiny tonga teo am-bavahadin’ny monasitera izy.
Ny fiainany maha-mpitandrina sy ny fanavaozana nataony
Tamin’ny taona 1096, rehefa lehibe sy efa malaza tamin’ny fahendrena sy ny fahatsorany izy, dia notendrena ho abbé tao amin’ny Abadia Nogent-sous-Coucy. Tao no nasehony ny toetrany maha-mpitantana azy — nanavao ny monasiterany, nanangana trano fandraisana ireo tsy manan-kialofana, ary nampitony ny fifandirana teo amin’ny mponina sy ny manam-pahefana.
Ny lazany ho lehilahy madio sy mahitsy dia tonga hatrany amin’ny mpitondra fiangonana lehibe. Tamin’ny fotoana nanirahana azy ho biscop (eveka) tao Amiens, dia niezaka izy tsy hanaiky, satria natahotra sao ny andraikitra sy voninahitra dia hanakana azy tsy ho amin’ny fiainam-panahy. Kanefa rehefa fantany fa fanirian’ny Fiangonana izany, dia nanaiky tamim-panetren-tena izy.
Eveka manam-panahy sy mahitsy amin’ny asa
Voatendry ho eveka tao Amiens izy ka nandritra ny fitondrany dia anisan'ireo eveka niseho tamin'ny fahamarinana izy. Nampahatsiahiviny tamin’ny vahoaka sy ny pretra fa ny fiangonana dia tokony ho tempoly madio, tsy azo amidy amin’ny fitiavan-tseza na amin’ny vola. Nandresy lahatra ny pretra sy ny manam-pahefana izy mba hanaja ny fitsipika sy ny fomban’ny benediktina, ary hanokan-tena amin’ny asa fanompoana marina.
Noho izany, maro no tsy nahazaka azy — nisy aza nanao fikasana hanisy ratsy azy. Saingy tsy nivadika tamin’ny asany i Geoffroy; nijanona hatrany ho toy ny mpiandriondry mahay mitarika amin’ny fitiavana, faharetana, ary herin’ny fanahy.
Fiainana farany sy fahafatesana masina
Tamin’ny taona 1114, rehefa reraka sy tony noho ny asa mafy sy ny ady ara-panahy, dia niala amin’ny asany izy ka niverina tany amin’ny monasiterany mba hiaina am-pitoniana sy hivavaka. Tao amin’ny Abadia Saint-Crépin tao Soissons no nandaniany ny andro farany amin’ny fiainany. Maty tamin’ny 8 Novambra 1115 izy, feno fiadanam-panahy sy fifaliana amin’ny Tompo.
Niely haingana ny lazany taorian’ny nahafatesany, ary maro no nilaza fa nahazo fahasoavana tamin’ny alalan’ny vavaka natao tamin’ny anarany. Natao olomasina izy tatỳ aoriana noho ny finoany lalina, ny fahafoizan-tenany, ary ny fanavaozana nentin’ny asany tao amin’ny Fiangonana frantsay.
Lova ara-panahy sy lesona ho antsika
Md. Geoffroy dia mampianatra antsika fa ny fahefana sy ny finoana dia tsy tokony hifandray amin’ny fitiavan-tena, fa kosa ho fanehoana ny fitiavan’Andriamanitra amin’ny hafa. Ny fanetren-tena sy ny fahadiovam-panahy no nahatonga azy ho ohatra ho an’ny eveka, pretra, ary laika hatramin’izao.
Izy no olomasina manampy amin’ny fitondrana ny rariny sy fandriam-pahalemana (Justice et Paix) amin’ny asa fiangonana, ary amin’ny fanoherana ny kolikoly sy ny fitiavan-tena amin’ny sehatra rehetra amin’ny fiainana.
Vavaka fohy:
“Ry Olomasina Geoffroy, ampio izahay hahatsiaro fa ny herinay dia avy amin’ny fanetren-tena,
ka mba ho lasa fitaovana amin’ny fitiavan’Andriamanitra sy ny fahamarinana izahay. Amena.”